Dang Trekking with YHAI: કુદરત સાથે સીધો સંવાદ! (Before Trekking)

 

ઉગાડે એમ કદી ઉગવાનું નહીં

આપણે તો આવળ ને બાવળની જાત ઉગવાનું હોય ત્યારે પૂછવાનું નહીં

આપણે તો એનીયે સમજણ શું રાખવી આ મસ્તીમાં ખરવું કે ફાલવું,
આપણા તો લીલાછમ લોહીમાં લખેલું છે ગમ્મે તે મોસમમાં મ્હાલવું,
અરે હસવું જો આવે હસવું બેફામ અને આંસુ જો આવે તો લૂછવાનું નહીં
આપણે તો આવળ ને બાવળની જાત ઉગવાનું હોય ત્યારે પૂછવાનું નહીં

ઊંડે ને ઊંડે જઈ બીજું શું કરવાનું ? ધરવાનું આપણું જ ધ્યાન,
પથ્થર ને માટીના ભૂંસી ભૂંસીને ભેદ કરવાનું લીલું તોફાન,
દેખાડે આમ કોઈ દેખાડે તેમ તોય ધાર્યું નિશાન કદી ચૂકવાનું નહીં
આપણે તો આવળ ને બાવળની જાત ઉગવાનું હોય ત્યારે પૂછવાનું નહીં

પણ ઉગાડે એમ કદી ઉગવાનું નહીં….

– કૃષ્ણ દવે

જીવનસફરના સાથીઓ, જીવનમાં કેટલીક ઘટનાઓ એવી બને કે જે આપણને ધરમૂળથી બદલી નાખે અને આપણા અસલ સ્વરૂપ સાથે મુલાકાત કરાવી આપે. એવા અનુભવને શબ્દસ્થ કરવાનું ક્યારેય આસાન નથી હોતું પણ મેં એક નમ્ર પ્રયાસ કર્યો છે – મારા સૌપ્રથમ ટ્રેકિંગના સંસ્મરણોને શબ્દોમાં પરોવવાનો. સાથીમિત્ર હિરેન પટેલ સરના સહયોગ અને માર્ગદર્શનથી મેં તા.10-12 સપ્ટેમ્બર 2021 દરમ્યાન YHAI – Ahmedabad Main Unit દ્વારા આયોજિત ડાંગ ટ્રેકિંગ કેમ્પમાં ભાગ લીધો અને આજે પંદર દિવસ પછી પણ એનો hangover હોય એવું લાગે છે. પ્રકૃતિની સમીપે રહેવાથી જે નિર્દોષ અને નિર્વિકલ્પ પ્રસન્નતા અનુભવાય છે એની સામે કોઈપણ નશો ફિક્કો હોય છે. આ અવિસ્મરણીય ટ્રેકની વાત કરતાં પહેલા કેટલાક નામોનો કૃતજ્ઞતાપૂર્વક ઉલ્લેખ કરવો છે:-

હિરેન પટેલ, મિતાલી પાઠક, દીપ ત્રિવેદી. દર્શિતા, કેયૂર ત્રિવેદી ......

આ એવા સંબંધો છે કે જો એમને હું રૂબરૂ Thank You કહું તો મારે ગાળો ખાવી પડે પણ એમનો હું સાચે આભારી છું. આ પોસ્ટમાં જે ફોટોગ્રાફ્સ મુકાયેલા છે તેમાના કેટલાક મેં ક્લિક કર્યા છે તો બાકીના સુંદર ફોટોઝ ટ્રેકિંગના મારા સાથીઓએ લીધા છે જે એમણે ગ્રૂપમાં શેર કર્યા હતા એટલે એ સૌનો પણ ખૂબ ખૂબ આભાર.

આ લખાણ ચાર ભાગમાં છે:-

            01.Before Trekking

02. Day – 01

03. Day – 02

04. Day – 03

મૂલત: આ લખાણ મારી ડાયરીમાં લખાયેલું હતું જેને થોડું મઠારીને મૂકું છું અને એટલે જ શરૂઆતમાં ટ્રેકિંગની આગલી રાત્રે મેં ડાયરીમાં જે નોંધ કરી હતી એનો એક અંશ મૂક્યો છે. ટ્રેકિંગ પહેલા

જીવનમાં પહેલી વાર હું ટ્રેકીંગ માટે જઇ રહ્યો છું. ત્રણ દિવસનું આયોજન છે - ડાંગના પર્વતીય વિસ્તારોમાં રખડવાનું છે. Youth Hostel Association of India નું આ ટ્રેકીંગ છે જેમાં મારા સાથીમિત્ર હિરેન પટેલ સપરિવાર જોડાયા છે અને એમનાં એક બે મિત્રો પણ સાથે છે. ટ્રેકીંગ વિશે એવું સાંભળ્યું છે કે એમાં તમે નવાનવા મિત્રો બનાવી શકો, પરિચય કેળવી શકો. એ બાબત મારા માટે બહુ જરૂરી છે. દરેક માણસ અલગ હોય છે. દરેક વ્યક્તિ એક પુસ્તક છે, જો તમને વાંચતા આવડે તો. અરે, પુસ્તક જ શા માટે? હું તો કહું છું કે દરેક વ્યક્તિ પોતાની અંદર એક આખું પુસ્તકાલય લઇને ફરતો હોય છે, પુષ્કળ અનુભવો, અજબગજબ આદતો એ વ્યક્તિના સંબંધોનું પાછું એક અલાયદું, નિરાળું વિશ્વ. આહાહાહા!! આટલું તો કોઈ પુસ્તક પણ ન આપી શકે. બસ, શરત છે એટલી કે તમારે તમારી અપેક્ષાઓ, માન્યતાઓ અને judgemental tendency ને ત્યજી દેવી પડે, તો જ નવા સંબંધો ખીલે બાકી નવા સંબંધોમાં જૂની જાત લઈને જવાનો શું મતલબ! એ તો એવું થયું કે કોઈ પોતાના નવા ઘરમાં જુના ઘરનો બિનજરૂરી સામાન અને ભંગાર પણ લઇ જાય. એવી મુર્ખામી ન જ કરાય. ટ્રેકીંગ વિશે મેં જે સાંભળ્યું છે એના લીધે મારી ઉત્કંઠા આસમાને પહોંચી રહી છે. આવનારા ત્રણ દિવસો મારા જીવનમાં શું પરિવર્તન લાવે છે એ જોવાનું રોમાંચક રહેશે.

હું પહેલેથી પ્રકૃતિપ્રેમી તો ખરો જ અને ટ્રેકીંગ માં પ્રકૃતિને અલગ જ અંદાજમાં જોવાનો મોકો મળે કેમ કે એવી અદ્ભૂત જગ્યાઓએ પગપાળા જવાનું થાય કે જ્યાં સામાન્યપણે કોઈ પ્રવાસીઓ વાહન લઈને ન જતા હોય. એટલે કે પ્રકૃતિને પોતાના મૂળ સ્વરૂપે મળવાનું થાય. અત્યારે તો માણસ પોતે જ પોતાનું સ્વ ગુમાવી બેઠો છે. સ્વ નો ભાવ એટલે સ્વભાવ અને સ્વ માં સ્થ (સ્થિર થવું) એટલે સ્વસ્થ. એ અર્થમાં કોણ વિચારે છે? ખેર, હવે મારે બીજાઓ વિશે વિચારવું જ નથી. જેને જે કરવું હોય એ કરે, હું બસ મારી જાતને બરાબર સમજી શકું કે પોતાની સાથે જ સંવાદ કરી શકું તોય પૂરતું છે. હવે મને દુનિયા બદલવાની કે કોઈને સુધારવાની સહેજેય ધગશ નથી, બસ જીવનને જેટલું બની શકે એટલું ચાહી લેવું છે, માણી લેવું છે, જીવી લેવું છે.

આટલું કરવામાં જો આ ટ્રેકિંગ મને મદદરૂપ થાય તો આપણા પૈસા વસૂલ છે બસ!

(Day 01 Experience in Next Blog Post)

- © ડો. જય મહેતા